11. Dag 7. Vissen, en ketjapkip.
Nog eens vissen maar nu vanaf de kant, en wat later op de middag. Er staat een straf koud windje, die je al je kiertjes doen dichtstoppen.
De tolk is ook mee en vind het maar niks, hehe! Ik betaal hier ook flink voor dus laat hem zijn werk vooral doen!
We zien duikersvrouwen tussen onze lijnen doorzwemmen, en beseffen dat het zo niks is.
Ik heb de gelegenheid gehad een poosje naar deze vrouwen te kijken, en het is niet te geloven dat dit alles is wat hun leven inhoudt.
De duikersvrouwen hebben een wetsuit aan, een duikbril met snorkel, flippers en een piepschuimen box. De hele dag zijn ze in het water.
Dit zijn voornamelijk oudere vrouwen. Sommigen sterven ook in het water door ouderdom. En hun opbrengst is minimaal.
...Niks gevangen, terug naar huis.
Het is mijn beurt om eten te maken. Dat hadden we al eerder afgesproken, en ik maak ketjapkip ala ky.
Het bleek een heus karwei om duidelijk te maken dat ik ketjap moest hebben in plaats van ketjup. Eerder in de supermarkt, samen met neef Jung Min. Zeg ik tegen hem dat ik de bewuste ketjap moest hebben, en brengt mij keurig naar de ketjup! 10 minuten uitleggen wat ketjap is, brengt ie me weer naar de ketjup. We bellen naar de tolk die thuis bij de broers ligt te slapen, en hij moet het duidelijk maken. Overtuigd door de expertise van de tolk, die zijn taak heeft uitgeoefend op mijn neef Jung Min, brengt neef Jung Min me weer naar de Ketjup.
Laat maar oke? Komt andere keer wel.
Later thuis besluit ik maar hun gewone sojabonen marinade te gebruiken. Het resultaat was absoluut niet was het moest worden, maar was wel erg lekker, en dat vonden zij ook. Als ik de kip maak op mijn manier, hadden zij hun vingers helemaal erbij opgegeten!
Deze maaltijd was een groot succes. Ik moest improviseren met de middelen die er waren, en van de meeste dingen had ik nog nooit gehoord! Dus sla met ouderwets mayo/ketjup olie, zout en peper dressing, rijst, en zonder boontjes, want dat kon ik ook niet duidelijk maken in de supermarkt. Al met al een prachtige ervaring.
Ben druk bezig de kip te voorzien van de juiste dosis marinade. Ben in mijn nopjes en voel me de kok die ik me voel. Omdat ik geen verdere groente erbij heb, moet ik iets verzinnen voor die lege plek. Ik maak een extra sausje uit de kipmarinade en voeg wat scherpe
sauzen eraan toe, even proeven en bijstellen en weer proeven en zo maak ik het uiteindelijk tot iets lekkers.
De schaal met kip was erg snel leeg, maar een klein restje lag er nog. Dat lieten de familieleden liggen uit fatsoen, maar iedereen zat te azen op dat laatste hapje vlees!
Na een mondeling gevecht at neef Jung Min de laatste hap vlees. De sla erbij was voor hun ook bijzonder. Tussen de happen door een hapje sla vonden zij wel grappig. Zelfs de oudste broer bewaarde de overgebleven sla omdat hij het lekker vond.
De tolk is ook mee en vind het maar niks, hehe! Ik betaal hier ook flink voor dus laat hem zijn werk vooral doen!
We zien duikersvrouwen tussen onze lijnen doorzwemmen, en beseffen dat het zo niks is.
Ik heb de gelegenheid gehad een poosje naar deze vrouwen te kijken, en het is niet te geloven dat dit alles is wat hun leven inhoudt.
De duikersvrouwen hebben een wetsuit aan, een duikbril met snorkel, flippers en een piepschuimen box. De hele dag zijn ze in het water.
Dit zijn voornamelijk oudere vrouwen. Sommigen sterven ook in het water door ouderdom. En hun opbrengst is minimaal.
...Niks gevangen, terug naar huis.
Het is mijn beurt om eten te maken. Dat hadden we al eerder afgesproken, en ik maak ketjapkip ala ky.
Het bleek een heus karwei om duidelijk te maken dat ik ketjap moest hebben in plaats van ketjup. Eerder in de supermarkt, samen met neef Jung Min. Zeg ik tegen hem dat ik de bewuste ketjap moest hebben, en brengt mij keurig naar de ketjup! 10 minuten uitleggen wat ketjap is, brengt ie me weer naar de ketjup. We bellen naar de tolk die thuis bij de broers ligt te slapen, en hij moet het duidelijk maken. Overtuigd door de expertise van de tolk, die zijn taak heeft uitgeoefend op mijn neef Jung Min, brengt neef Jung Min me weer naar de Ketjup.
Laat maar oke? Komt andere keer wel.
Later thuis besluit ik maar hun gewone sojabonen marinade te gebruiken. Het resultaat was absoluut niet was het moest worden, maar was wel erg lekker, en dat vonden zij ook. Als ik de kip maak op mijn manier, hadden zij hun vingers helemaal erbij opgegeten!
Deze maaltijd was een groot succes. Ik moest improviseren met de middelen die er waren, en van de meeste dingen had ik nog nooit gehoord! Dus sla met ouderwets mayo/ketjup olie, zout en peper dressing, rijst, en zonder boontjes, want dat kon ik ook niet duidelijk maken in de supermarkt. Al met al een prachtige ervaring.
Ben druk bezig de kip te voorzien van de juiste dosis marinade. Ben in mijn nopjes en voel me de kok die ik me voel. Omdat ik geen verdere groente erbij heb, moet ik iets verzinnen voor die lege plek. Ik maak een extra sausje uit de kipmarinade en voeg wat scherpe
sauzen eraan toe, even proeven en bijstellen en weer proeven en zo maak ik het uiteindelijk tot iets lekkers.
De schaal met kip was erg snel leeg, maar een klein restje lag er nog. Dat lieten de familieleden liggen uit fatsoen, maar iedereen zat te azen op dat laatste hapje vlees!
Na een mondeling gevecht at neef Jung Min de laatste hap vlees. De sla erbij was voor hun ook bijzonder. Tussen de happen door een hapje sla vonden zij wel grappig. Zelfs de oudste broer bewaarde de overgebleven sla omdat hij het lekker vond.
Reacties