5. -vervolg- ontmoeting.
We krijgen als eerste een drankje met kaneelsmaak, wel lekker! En de broers proberen wat te praten met ons via de tolk.
Ik haal de kalenders die ik heb laten maken uit mijn rugzak, en geef die aan de broeders en zusters.
Gretig graaien ze naar de kalenders om er een te bemachtigen. Op de kalenders staan Ryu en ik in onze eerste jaren bij de
Nederlandse ouders. 
Ryu geeft pyama,s aan de zussen. Aan de moeder geef ik namens mijn ouders 3 tegeltjes met Makkummer
schilderkunst, inclusief echtheidscertificaat. Op elk tegeltje staat een ander schildering met een molen erop afgebeeld. 
Deze eerste dag met de familie verliep goed maar verschrikkelijk vermoeiend. Dat komt mede door de lange reis en de
eerste indrukken en geluiden van de familie.
Ik besef dat een groot doel bereikt is, en geloof het nog steeds niet. Langzaam zie ik gelijkenissen tussen mij en de familieleden. Een soort spiegel maar dan anders. De zussen en broers vertonen allemaal trekjes die ik ook heb, dat is wat ik onder andere mis! Mensen die even gek zijn als ik.
Ook vroeg ik mijzelf af of dit nu datgene is wat ik zocht. Wel... voor een groot deel wel.
Het blijkt dat ik ook een zwak voor het land zelf heb. Toen ik de eerste stappen op Inch-on Airport deed voelde het gelijk
al goed, haast eng te noemen (ik weet namelijk niets meer van toen) Zelfs in omgang met andere koreanen voelde ik een
soort "natuurlijk" verband.
Ik had echt het gevoel dat ik los kon zijn in Korea, zonder dat iedereen eerst moest zien dat ik Koreaan ben.
het land waar ik mij "logisch" kan voelen, en mijzelf kan zijn.
Na het avondeten werd er meteen al gepraat. Wij vroegen naar vader en zijn leven, ook moeders kant, wat de familie vroeger
deed, of ze nog veel wisten van toen.
Een tolk erbij is makkelijk om ingewikkelde dingen te laten vertalen, maar als je een uur verder bent ben je nog
maar 5 vragen verder, dus wel vermoeiend.
De avond vloog weg en 's avonds laat na vele eerste gesprekken bracht de oudste broer ons naar het hotel, vlakbij
hun huis. Dit hadden wij besloten om toch wat privacy te houden.
Elke dag haalt de oudste broer ons op en brengt ons weer terug.
Ik haal de kalenders die ik heb laten maken uit mijn rugzak, en geef die aan de broeders en zusters.
Gretig graaien ze naar de kalenders om er een te bemachtigen. Op de kalenders staan Ryu en ik in onze eerste jaren bij de
Nederlandse ouders. 
Ryu geeft pyama,s aan de zussen. Aan de moeder geef ik namens mijn ouders 3 tegeltjes met Makkummer
schilderkunst, inclusief echtheidscertificaat. Op elk tegeltje staat een ander schildering met een molen erop afgebeeld. 
Deze eerste dag met de familie verliep goed maar verschrikkelijk vermoeiend. Dat komt mede door de lange reis en de
eerste indrukken en geluiden van de familie.
Ik besef dat een groot doel bereikt is, en geloof het nog steeds niet. Langzaam zie ik gelijkenissen tussen mij en de familieleden. Een soort spiegel maar dan anders. De zussen en broers vertonen allemaal trekjes die ik ook heb, dat is wat ik onder andere mis! Mensen die even gek zijn als ik.
Ook vroeg ik mijzelf af of dit nu datgene is wat ik zocht. Wel... voor een groot deel wel.
Het blijkt dat ik ook een zwak voor het land zelf heb. Toen ik de eerste stappen op Inch-on Airport deed voelde het gelijk
al goed, haast eng te noemen (ik weet namelijk niets meer van toen) Zelfs in omgang met andere koreanen voelde ik een
soort "natuurlijk" verband.
Ik had echt het gevoel dat ik los kon zijn in Korea, zonder dat iedereen eerst moest zien dat ik Koreaan ben.
het land waar ik mij "logisch" kan voelen, en mijzelf kan zijn.
Na het avondeten werd er meteen al gepraat. Wij vroegen naar vader en zijn leven, ook moeders kant, wat de familie vroeger
deed, of ze nog veel wisten van toen.
Een tolk erbij is makkelijk om ingewikkelde dingen te laten vertalen, maar als je een uur verder bent ben je nog
maar 5 vragen verder, dus wel vermoeiend.
De avond vloog weg en 's avonds laat na vele eerste gesprekken bracht de oudste broer ons naar het hotel, vlakbij
hun huis. Dit hadden wij besloten om toch wat privacy te houden.
Elke dag haalt de oudste broer ons op en brengt ons weer terug.
Reacties